Nieuws
Fietsen over een spoortraject in Zuid-Spanje
Saturday 19 January, 2008
Het had een spoorweg moeten worden van het Zuid-Spaanse Almargen naar Jerez de la Frontera, maar het karwei werd nooit afgemaakt. Een deel van het traject - van Olvera naar Puerto Serrano - is omgevormd tot een fraaie fietsroute. Ruim 36 kilometer lang, over vier viaducten en door dertig tunnels, dwars door het imponerende landschap. Bert Monster publiceert zijn ervaringen in het Reformatorisch Dagblad. We citeren zijn reportage. Wat te zoeken?Eenmaal geland op de luchthaven van Sevilla is nog maar bar weinig te zien van de fraaie heuveltoppen die Zuid-Spanje zou bezitten. De drukke snelweg naar het zuiden loopt dwars door een onafzienbare vlakte. De vraag dringt zich op wat een toerist in deze hitte te zoeken heeft. Natuurschoon is letterlijk in geen velden of wegen te bekennen.
VerademendHoe verademend is het landschap verder naar het zuiden. Heuvels steken fier af tegen de blauwe lucht, bloemenpracht vult de bermen, olijfbomen bieden hun schaduw en even komt de warmte op de achtergrond te staan. De weg door de heuvels ontsluit hier en daar machtige vergezichten. Onwillekeurig komen Bijbelse uitdrukkingen als ”stad op een berg” bovendrijven als het idyllische Olvera - ooit een Arabisch stadje - in beeld komt. Het kasteel en twee kerktorens die de oranje stralen van de ondergaande zon nog opvangen, springen direct in het oog.
Volle maag Restaurants hebben hun deuren om elf uur in de avond uitnodigend openstaan. De eerste eters dienen zich ook pas rond die tijd aan. Een vreemde gewaarwording voor een nuchtere Hollander die gewend is zijn natje en zijn droogje op gezette tijden tot zich te nemen. Spanjaarden hebben vanwege het warme klimaat andere etenstijden. De - vaak uitgebreide - lunch is om een uur of drie in de middag, rond de siësta. De tijd voor het avondeten varieert van negen uur tot elf uur in de avond. Er zit weinig anders op dan rond het middernachtelijke uur met een volle maag het bed in te duiken, want de volgende ochtend wacht een fietstochtje - per mountainbike - over de Via Verde de la Sierra. Startpunt van de tocht is Estación de Olvera, het station van het stadje dat met zijn witte huizen als een deken over de heuvel ligt. Hoewel, een echt station is het nooit geworden, omdat de aanleg van de spoorlijn stokte. Drie van de vijf stations langs de Via Verde de la Sierra -Olvera, Coripe en Puerto Serrano- zijn omgevormd tot hotels. Overnachten in deze idyllische optrekjes maakt het mogelijk de 36 kilometer lange route in etappes af te leggen.
Afdaling De heerlijke geur van de wilde brem vult de volgende ochtend de lucht. Duizenden olijfbomen beschermen de hellingen van de heuvels tegen de brandende zon. Ergens roept een vogel. De lucht trilt. Fietsen in Spanje is alleraardigst, maar een goede voorbereiding voor een ritje door de hitte is geen overbodige luxe. Voldoende water is een must en ook een hoofddeksel is aan te raden.
Bijna constante afdalingHet voordeel van starten in Olvera is de bijna constante afdaling tot Puerto Serrano. Dat maakt de route ook voor beginners tot een uitermate plezierige bezigheid. Het felle zonlicht maakt plaats voor het duister van de eerste tunnel. Hoewel diverse tunnels - de langste is 990 meter - verlicht zijn, is de overgang groot. Door het plotselinge duister is het de eerste ogenblikken nauwelijks mogelijk iets te onderscheiden. Luid gemekkerEen herder leidt zijn kudde door de woeste heuvels. De geiten steken onder luid gemekker het fietspad over, op zoek naar een maaltje. In de verte steekt een majestueuze rots fier af tegen de strakblauwe lucht. De zogeheten Peñón de Zaframagón, bijna 600 meter hoog, herbergt met zo’n honderd broedpaartjes de grootste kolonie gieren van Andalusië. Het tegenoverliggende station van Zaframagón biedt een schat aan informatie over de gieren en hun leefwijze.
Kurkeik Niet lang na het passeren van het station van Coripe is een kleine afwijking van de route de moeite waard. In een lagergelegen veld staat de Chaparro de la Vega, een 700 jaar oude kurkeik die tot een van de natuurmonumenten van Andalusië behoort. De indrukwekkende boom is 13 meter hoog, de stam heeft een omtrek van ruim 1 meter en het bladerdak spreidt zich in totaal over 30 meter uit. Eronder is het weldadig koel.
Tegen de helling opJuist de laatste tunnel voor Puerto Serrano, het eindpunt van de Via Verde de la Sierra, is niet toegankelijk. De doorgang is ooit halverwege ingestort. Het fietspad voert tegen de helling op. Na kilometers lang vrijwel alleen maar te zijn afgedaald, voelt het als een weldaad even op de pedalen te moeten gaan staan bij de tienprocentshelling. Het hart klopt in de keel, het zweet prikt in de ogen, de adem gaat stoterig. De top is in zicht, evenals het station van Puerto Serrano. Het vooruitzicht om je te kunnen laven aan water of andere verkoelende drankjes geeft de kracht voor de laatste meters. De klok geeft twee uur in de middag aan. Tijd voor een siësta.
Link* Meer informatie: tel. 070-3465900 en www.spaansverkeersbureau.nl